سه رویکرد متفاوت لیورپول، اینتر و یووه، در رقابت بر سر خرید شقیری
 |
"خبر جدیدی از شقیری نشده؟" ، "فکر میکنی لیورپول شقیری رو میگیره؟" ، "چرا یووه راغب به خرید قطعی شقیری نیس؟" ، "آیا اینتر حتی بعد از خرید پودولسکی هم واسه شقیری اقدام میکنه؟" - اینا از جمله توییتهایین که در طول هفته دریافت کردم. رقابت بر سر خرید شقیری یکی از داغترین موضوعات پنجرۀ نقل و انتقالات زمستونی بوده و بخاطر رویکردهای مختلفی تیمای درگیر درش، واقعا هم یکی از اون جذابهاشه.
لیورپول داره سعی میکنه از در قدیمی وارد بشه. کارو از مذاکره با بایرن شروع کردن و 14 میلیون پیشنهاد دادن اما هنوز با ایجنتش (که اتفاقا برادرشم هست) تماسی نداشتن. اگه خاطرتون بیاد، تابستون پارسال لیورپول با ایجنت شقیری صحبت کرده بود، پس ممکنه دلیل انتخاب این رویکرد، اطمینان از تواناییشون برای راضی کردن شقیری باشه. اما یووه از طرف دیگه رویکردی رو اتخاذ کرده که روز به روز داره بحث برانگیزتر میشه؛ « بازیکنو راضی کن که به تیمت بیاد، اونوقته که در مذاکره با باشگاه مالک، اهرم فشار بیشتری داری و دستت بازتره ». این عین کاریه که یووه انجام داده، اونا بر سر مفاد قرارداد با شقیری به توافق رسیدن اما هنوز صحبتی با بایرن نداشتن. جدای از بحث اهرم فشار، یه دلیل محتمل دیگه در مورد چرایی ترجیح یووه به صبوری در مذاکره با بایرن اینه که چند سال پیش رقابت نزدیکی رو با بایرن بر سر خرید ویدال داشتن و بایرن یووه رو متهم به عدم رعایت موازین اخلاقی در حین مذاکرات کرد.
یووه همچنین مایل نیس که هیچ حق خرید اجباری رو ضمیمۀ پیشنهاد به بایرن کنه، چیزی که خیلی از طرفدارای باشگاه رو به فکر فرو برده. اما برای این مسئله هم دو دلیل منطقی وجود داره؛ قرارداد شقیری در تابستون 2016 تموم میشه و بازیکن ایده آلیم برای سیستم بازی یووه نیس. اگه حق خرید اجباری باشه، یووه ممکنه یدفعه چشم باز کنه و خودشو درگیر در وضعیتی ببینه که مجبور به پرداخت مبلغ سنگینی (حداقل طبق استاندارهای خودش) برای خرید بازیکنیه که پایان فصل بعد قراردادش تموم میشه.
اینتر اما از اونطرف رویکردی ترکیبی در این رقابت اتخاذ کرده. اونا با بایرن صحبت کردن و از قضا مدیرعامل بایرن (رومینیگه) هم در سالهای میانی 1980، اینتری بوده! تو این زمینه یه سر و گردن از یووه بالاترن، اما برتری دیگه شون به بیانکونری، رضایتشون بر گنجوندن حق خرید اجباری مورد نظر بایرن در قرارداده. اینتر با نمایندگان شقیری هم در ارتباط بوده و علی رغم کمی اختلاف بین طرفین (حدود 300 هزار یورو)، اونا اقلا دارن روی هر دو جنبه کار میکنن، مسئله ای که دربارۀ یووه صادق نیس.
بالاخره کی برندۀ این رقابت میشه؟ پیش بینیش تو این برهه کار سختیه، اما اتمام قرارداد شقیری با بایرن در 2016 ، فاکتور مهمیه. بایرن زمان کمی برای فروش داره و این فرصت بزرگیه برای لیورپول. از طرفی اینتر هم بخاطر روابط رومینیگه با اینتر و تمایل به گنجوندن حق خرید اجباری، شانس زیادی داره. ماروتا معتقده که "خواستۀ قلبی بازیکنه که معمولا سرنوشت یک انتقال رو رقم میزنه" ، پس اونم باید شانس بالایی برای موفقیت خودش قائل باشه ...
"جامعه مجازی هواداران باشگاه یوونتوس در ایران"
